- στερούμενος
- στερέωdeprivefut part mid masc nom sg (attic epic doric)στερέωdeprivepres part mp masc nom sg (attic epic doric)
Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες). 2014.
στερούμενος
Look at other dictionaries:
άφως — ἄφως ( ωτος), ο (Μ) ο χωρίς φως, ο στερούμενος φωτός … Dictionary of Greek
αδειανοσακούλης — ο ο στερούμενος τα πάντα, πάμφτωχος. [ΕΤΥΜΟΛ. < αδειανός + σακούλα] … Dictionary of Greek
αζωικός — ή, ό 1. η μη ύπαρξη ζωικού κόσμου 2. μτφ. ο στερούμενος ζωικών απολιθωμάτων, ο αρχαϊκός. [ΕΤΥΜΟΛ. Ελληνογενές < α στερητ. + ζωικός*, πρβλ. αγγλ. azoic] … Dictionary of Greek
αναυθεντικός — ή, ό ο στερούμενος αυθεντίας, κύρους ή αλήθειας, ο μη αυθεντικός, μη έγκυρος … Dictionary of Greek
ανείδεος — ἀνείδεος, ον (Α) στερούμενος μορφής, άμορφος, ακατέργαστος. [ΕΤΥΜΟΛ. < αν στερ. + είδος «μορφή, σχήμα»] … Dictionary of Greek
ανεθέλητος — η, ο (Α ἀνεθέλητος, ον) 1. ανεπιθύμητος, απευκταίος 2. στερούμενος βούλησης, άβουλος, άγνωμος … Dictionary of Greek
μύξωμα — Μη καρκινικός, σαν ζελές, όγκος. Παρουσιάζεται συνήθως κάτω από το δέρμα και μπορεί να γίνει πολύ μεγάλος. * * * το ιατρ. μαλακός καλοήθης όγκος τού συνδετικού ιστού, πλούσιος σε θεμέλια ουσία και στερούμενος αγγείων, με ζελατινοειδή μορφή, ο… … Dictionary of Greek
πεζολογία — η, ΝΜΑ [πεζολόγος] γραφή ή ομιλία σε πεζό λόγο νεοελλ. λόγος στερούμενος ποιητικότητας, καλαισθησίας, πρωτοτυπίας … Dictionary of Greek
πλαδαρός — ή, ό / πλαδαρός, ά, όν, ΝΜΑ (ιδίως για τα σαρκώδη μέλη τού σώματος) χαλαρός, μαλακός, άτονος (α. «πλαδαροί μαστοί» β. «πλαδαραὶ σάρκες», Ιπποκρ.) νεοελλ. 1. (κυρίως για ύφος λόγου) ο στερούμενος εσωτερικής συνοχής και λογικής αλληλουχίας 2.… … Dictionary of Greek
Κοραής, Αδαμάντιος — (Σμύρνη 1748 – Παρίσι 1833). Λόγιος και Διδάσκαλος του Γένους. Γόνος εύπορης οικογένειας καταγόμενης από τη Χίο, ο Κ. ανατράφηκε στη Σμύρνη και σπούδασε στην Ευαγγελική Σχολή, η οποία όμως τότε δεν προσέφερε παρά «διδασκαλίαν πολλά πτωχήν,… … Dictionary of Greek
